Concert

Elke zondag van juli en augustus ontdek je in Werkplaats Walter een selectie van sterke soloprojecten en duo's. Jazz, vrije impro en klassiek van Belgische muzikanten verfrissen jouw weekend in Brussel! Het worden intieme concerten voor een beperkt publiek van 25 mensen. Wij houden een veilige afstand, zodat jij in alle rust kan genieten van onze gloednieuwe reeks Safe 'N Sounddays.

Kurt Bertels + Bert Koch In mei 2020 verscheen de nieuwste cd The Saxophone in 19th-Century Brussels van saxofonist Kurt Bertels en pianist Bert Koch. Met deze uitgave willen zij het traditionele saxofoonrepertoire verruimen. Zo presenteert deze cd minder bekende saxofoonmuziek van componisten die actief waren in het negentiende-eeuwse Brusselse conservatorium. Ook is de cd het artistieke resultaat van Kurts doctoraatsonderzoek (2014-2020) aan het Koninklijk Conservatorium Brussel en de Vrije Universiteit Brussel. Het onderzoek focust op de context, de saxofoonpraktijk en het repertoire van de saxofoonklas van het KCB tussen 1867 en 1904. Met een negentiende-eeuwse saxofoon hopen zij ook de intrede van het instrument in het domein van de historisch geïnformeerde uitvoeringspraktijk te bevorderen. Belgischer/Brusselser dan dit wordt een kamermuziekconcert niet deze zomer.

Het eerste Mauro album onder eigen naam in bijna 20 jaar – de opvolger van klassieker ‘Songs from a Bad Hat’ uit 2001 – gaat ‘Eternal Sunday Drive’ heten. De nieuwe muziek wordt geproduced door boy wonder en label mate Jasper Maekelberg en gespeeld door een begeleidingsband die verschillende generaties omvat, van twintigers tot zestigers. Grenzeloze popmuziek. De melancholische popsong ‘Always Someone’ is de eerste single. Mauro noemt het zelf “een song over de universele drang naar het gevaar van opwindende gevoelens.” Michiel Venmans draaide de mooie music video in een post-apocalyptisch Brussel. Wie Mauro kent, weet dat bovenstaande weinig of veel zegt over de twee solosets die hij brengt in onze post-apocalyptische werkplaats. Maar hey, wie weet...?

Mis deze double bill van twee cd releases niet!

‘Verplicht luistermateriaal voor de komende generatie’ (Downbeat) waarin geen hiërarchie bestaat tussen jazz, avant-garde en underground hiphop, door visionair powertrio uit Brooklyn, New York.

De crème van de Belgische jazz scène!

Thomas Bonvalet aka l'Ocelle Mare, is een Franse autodidactische multi-instrumentalist. Bonvalet was de gitarist van de band Cheval de frise tussen 1998 en 2004. Hij begon geleidelijk aan af te wijken van de gitaar en begon percussie-instrumenten te integreren zoals podorythmie, gevonden versterkte objecten en verschillende en wind en mechanische elementen. Dit vormde de leidraad van zijn soloproject, L’ocelle, en blijft de kern van zijn instrumentatie. Onlangs werkte Bonvalet samen met Powerdove, Arlt, Radikal Satan, Jean-Luc Guionnet, Arnaud Rivière, Will Guthrie, Gaspar Claus, Daunik Lazro, Fred en Sylvain Lemètre. Mariachi is het soloproject van de Parijse gitarist Nina Garcia. In Mariachi experimenteert ze tussen geïmproviseerde en noise-muziek. Haar instrumentatie is heel minimaal: één gitaar, één pedaal en een versterker. Alles is gericht op het gebaar en het geluidsonderzoek van het instrument: resonanties, limieten, onzuiverheden. Feedback, kortsluitingen, harmonisch schurende geluiden, noten en een bijna perfect akkoord zal je terugvinden in haar composities. Haar instrumentatie klinkt tegenwoordig misschien klassiek, maar Nina Garcia klinkt buitensporig. Haar eerste LP werd uitgebracht in oktober 2018 op No Lagos Musique en Doubtful Sounds. Ze speelt ook in de band Mamiedaragon, in duet met trombonist Maria Bertel (Selvhenter, Ymers Pizza) en met drummer Augustin Bette. Tachycardie is het soloproject van de Franse Jean-Baptiste Geoffroy, muzikant, componist en drummer van het explosieve duo van Noise-Rock PNEU. Aan de kern van de verkenningstocht van Tachycardie is muzikale taal en transmissie zelf. Hij onderzoekt onderwerpen zoals de tweedeling tussen mondelinge overdracht en geschreven notatie, de scheiding tussen populaire en geleerde muziek en het contrast tussen opname en uitvoering. Het resultaat is een persoonlijke en introspectieve synthese. Doorheen zijn percussie en drums hoor je musique concrète en minimalistische invloeden. Zijn obsessie met ritme heeft de neiging het uithoudingsvermogen van het lichaam te testen, maar ook dat van de luisteraar door radicaal lange opnames op te leggen en harde geluidsmaterialen te gebruiken met een soms atonaal of dissonant aspect. Hij wil de hartslag van de toehoorder versnellen en herhaling gebruiken om ons de vergroting van de auditieve waarneming te laten waarnemen, zodat de kleinste veranderingen in de herhaling hoorbaar worden. Zijn collectieve, geïmproviseerde en experimentele componeren omvat samenwerkingen met Pneu, La Colonie de Vacances, Binidu, Futuroscope en The Missing Night.

De Rinck start in het café met een nagelnieuwe concertreeks getiteld ROCK AM RINCK’.

De Rinck start in het café met een nagelnieuwe concertreeks getiteld ROCK AM RINCK’.

De Rinck start in het café met een nagelnieuwe concertreeks getiteld ROCK AM RINCK’.