Nog nooit heeft Bruocsella zich overslapen, omdat ze daar simpelweg geen tijd voor heeft. Elke dag opnieuw kijkt ze naar het schouwspel dat zich voor haar ogen afspeelt. Dat is soms ronduit beschamend, maar Bruocsella oordeelt niet. Ze is er gewoon voor hen. Bruocsella kent hen maar al te goed, ook al zijn ze met zovelen. Vandaag, vroeg in de ochtend, besluit ze te kijken naar dat viertal daar.